ردپای کربنی در زنجیره تأمین قهوه
قهوه بعد از نفت در میان کالاهای پرمعامله قرار دارد. این امر جنگلهای استوایی و زیستگاهها را تحت فشار قرار میدهد. بنابراین، برای افزایش طول عمر آنها باید در هر مرحله میزان انتشار گازهای گلخانهای اندازهگیری شود. زنجیره بستکی نقش قابل توجهی در زنجیرهی تأمین قهوه دارد. بزرگترین سهم در این موضوع توانایی اندازهگیری ردپای کربنی به همراه حسگرهای اینترنت اشیاء و تولید دادههایی که قابلیت تجزیه و تحلیل و متراکم شدن را دارند، است.
کافئین مورد علاقهی ما تأثیر ناخوشایندی بر سیاره دارد!
تولید سالانهی قهوه در سراسر جهان حدود 9.5 میلیارد کیلوگرم با ارزش تجاری 30.9 میلیارد دلار است. انتظار میرود تقاضای قهوه تا سال 2050 موجب سه برابر شدن تولید شود که همین امر باعث میشود تا بر جنگلها و دیگر زیستگاهها فشار وارد شود. قهوه در بیش از 50 کشور در حال توسعه در آفریقا، آسیا، و آمریکای لاتین تولید میشود. تولید قهوه منبع درآمدی برای حدود 25 میلیون کشاورز در سراسر جهان است. تولید اولیه دانههای قهوه از طریق کشاورزی، فرآوری و جمعآوری به نیروی کار زیادی نیاز دارد، و در عین حال بو دادن و برندسازی آن به سرمایهی فراوان نیاز دارد. زنجیرهی ارزش قهوه از مراحل کشت، فرآوری، بو دادن و مصرف تشکیل شده است. هر یک از این مراحل مسئلهی زیست محیطی، اجتماعی، اقتصادی، و حاکمیتی است که بر تولید پایدار و سبز تأثیر میگذارد.
تأثیرات آب و هوا بر قهوه
آیا میدانستید که آب و هوا روی قهوه مانند سایر محصولات کشاورزی تأثیر زیادی دارد؟ انتشار کربن عامل تأثیرگذاری بر چشمانداز تولید قهوه است. بیش از 60 درصد از انواع قهوههای مختلف در اثر تغییرات آب و هوا در معرض از بین رفتن کامل هستند. تغییر نحوهی صادر کردن قهوه از طریق کشتی به پرواز موجب افزایش 70 درصدی ردپای کربنی قهوه شده است. گاز دیاکسید کربن در هر مرحله از زنجیره تأمین قهوه (برداشت، فرآوری، حمل و نقل، و بو دادن) منتشر میشود. هر فنجان قهوهای که مینوشیم ردپایی از کربن است. انتشار کربن در هر مرحله از زنجیرهی تأمین قهوه به مجموع ردپای کربنی اضافه میکند و اگر به آن شیر و شکر اضافه کنیم، بیشتر هم میشود.
داستانی از دانهی قهوه تا یک فنجان کربن
بیایید بررسی کنیم که چگونه هر مرحله از زنجیرهی تأمین به افزایش ردپای کربنی فنجان قهوهی شما کمک میکند. یک فنجان قهوهی دم شده با قهوهساز اتوماتیک 0.209 کیلوگرم دی اکسید کربن تولید می کند. در مرحلهی تولید، استفاده از کود، آفتکش، و سوخت به انتشار بیشتر کربن کمک میکند. فرآیندهای تولیدی از قبیل برداشت، خشک کردن، تفکیکسازی نیز منجر به انتشار میزان قابل توجهی از کربن میشود. میزان آّب، انرژی، و زمین مورد نیاز به انتشار کربن کمک میکند. مرحلهی بستهبندی و حمل و نقل حدود 4 درصد تأثیر دارد. در مرحلهی بو دادن دانههای قهوه به سوخت نیاز داریم که در نتیجه گاز کربن منتشر میشود. 454 گرم قهوهی بو داده شده به طور میانگین4.9 کیلوگرم کربن تولید میکند. اما بیشترین میزان انتشار کربن در مرحلهی مصرف اتفاق میافتد. فراوری قهوه با فیلتر دربرگیرندهی مراحل بستهبندی، آسیاب کردن، دم کردن و مصرف کردن است، در حالی که قهوههای فوری به دم کردن، حمل و نقل، کنسرو کردن، ذخیره، و مصرف نیاز دارند. گرمایش، سرمایش، استفاده از ماشین آلات، نور و روشنایی، و محصولات کاغذی، همگی به برجای ماندن ردپای کربنی کمک میکند. مصرف قهوه تقریباً یک سوم از انتشار کربن را برعهده دارد. آیا میدانید که درست کردن یک فنجان قهوه با دستگاه قهوهساز اتوماتیک حدود 60.27 گرم کربن دی اکسید معادل تولید میکند درحالی که این مقدار به روش سنتی آن حدود 10.04 گرم است؟
چرا باید ردپای کربنی قهوه را کاهش دهیم؟
همانطور که پیشتر گفتیم قهوه بعد از نفت جزء کالاهای پرمعامله است و همین امر به جنگلهای استوایی و زیستگاهها فشار وارد میکند. دانههای قهوه در بیش از 60 کشور کشت میشود و 25 میلیون خانواده از این راه امرار معاش میکنند. بنابراین، برای پایداری این موضوع باید میزان انتشار گازهای گلخانهای را در هر مرحله اندازهگیری کنیم. در بسیاری از کشورها، ارزیابی چرخه زندگی اجرا میشود. این ارزیابی به منظور اندازهگیری و کاهش ردپای کربنی قهوه صورت میگیرد. انتخاب مناسبترین برند قهوه در اینجا تفاوت ایجاد میکند. 85 درصد از پارک ملی اندونزی را به صورت غیرقانونی برای کشت قهوه از بین بردهاند که همین کار منجر به انتشار گازهای گلخانهای می شود.کارخانههای فرآوری قهوه در آمریکای مرکزی در آلودگی آب و در نتیجه انتشار کربن دخیل هستند. باید به تمام این مسائل توجه کنیم و به برندهایی روی بیاوریم که دانههایی با کیفیت و به روش انسانی و اخلاقی تولید میکنند، تولیدی که آسیبی به محیط زیست وارد نمیکند و ردپای کربنی را کاهش میدهد.